خطرات مهاجرت و چالش‌هایی که بیش از همه کودکان را تهدید می‎‌کند؟

1,8K

زمان تقریبی مطالعه: پنج دقیقه

شعری از محمدرضا شفیعی کدکنی است که فرهاد با صدای ماندگارش آن را خوانده:‌ ای کاش آدمی وطنش را هم‎چون بنفشه‌ها می‌شد با خود ببرد به هر کجا که خواست.

اما بنفشه‌ها در چمدان‌های مهاجران به هرکجا که بخواهند نمی‌‎روند و زندگی شکلی از واقعیت است که باید برای کنار آمدن با آن هر لحظه در شکلی از مقاومت باشید. پس «ای کاش‎ها» را باید ر‌ها کنیم و به «چه باید کرد» بیندیشیم.

خطرات مهاجرت ابعاد وسیعی دارد، بسیاری از روانکاو‌ها این روز‌ها مشغول مداوای بیماران خود هستند که بیماری‎های روانی پس از مهاجرت را سپری می‌‎کنند.

مهاجرت برای ایرانیان دو شکل قانونی و غیر قانونی دارد که هر دوی این روش‎ها مخاطرات خاص خود را دارند.

مهاجرت غیر قانونی آسیب‎های فیزیکی و جانی و عدم موفقیت در رسیدن به کشور مقصد و مهاجرت قانونی آسیب‎های مواجهه با جامعه‎‌ی جدید و خرده فرهنگ‌هایی که فرد برای قرار گرفتن در دل آن باید زمان زیادی را صرف کند.

چه خطراتی در مهاجرت غیرقانونی مهاجران را تهدید می‌کند؟

منظور از مهاجرت غیر قانونی این است که افرادی بدون مجوز‌های مربوط به مهاجرت هر کشور به خاک آن کشور وارد می‌شوند.

مهاجرت غیرقانونی معمولاً از کشور‌های جهان سوم و فقیر به کشور‌های ثروتمند صورت می‌گیرد.

علاقه به این کار در شرایط کنونی کشور بین مردم به خصوص جوان‌ها بسیار زیاد شده است.

شما هم حتماً افرادی را می‌‎شناسید که حاضر هستند با هر شرایطی oxv مهاجرت را به جان بخرند.

مهاجرت غیرقانونی تنها ختم به نابودی رویا‌ها نمی‌‎شود بلکه خطرات زیادی دارد:

•  خطرات جسمی
•  خطرات برای زنان
•  خطرات روانی
•  خطرات برای کودکان
•  خطرات مالی و هزینه‌های گزاف
•  بی‌ارزش شدن پاسپورت

۱- خطرات مالی و هزینه‌های گزاف مهاجرت:

متأسفانه بر خلاف تفکر مردم هزینه‌ی مهاجرت‌های غیرقانونی و پناهندگی نه تنها کم نیست بلکه به ویژه در سال‌های اخیرشاهد کلاهبرداری‌های بزرگی بوده‌ایم.

معمولاً افراد هزینه مشخصی را برای مهاجرت خود آماده کرده‌اند اما در هنگام مهاجرت، مبلغی که مجبور به پرداخت می‌‎شوند افزایش می‌‎یابد.

مثلاً ممکن است قاچا‌‎بر درخواست پول بیشتری بکند و یا در حین سفر مجبور به پرداخت هزینه‌های بالای پزشکی شوند.

۲- بی‌ارزش شدن پاسپورت:

اسم پناهنده در مهاجرت‌های غیرقانونی برای همیشه با فرد خواهد ماند. یعنی بعد از اخذ اقامت دائم کشوری که به آن پناهنده می‌‎شود، ورود مهاجربه عنوان یک پناهنده ثبت و این موضوع باعث می‌شود ارزش پاسپورت کم شده و چون یک‎بار قوانین بین‌المللی را زیر پا گذاشته کشور‌های دیگر به او اعتماد نکنند چون ممکن است پس از ورود به خاک کشورشان دوباره دست به چنین اقداماتی بزند.

۳- خطرات جسمی مهاجرت:

در مهاجرت‌های غیرقانونی معمولاً از قایق‌ها و کشتی‌های فرسوده و نا امن استفاده می‌‎کنند که این کار مهاجرین را تحت خطرات جسمی جدی قرار می‌دهد.

کشتی‌هایی فرسوده و یا کامیون‌های باربر که اصلاً مناسب انسان‌ها نیست.

بر اساس گزارش مؤسسه بین‌المللی مهاجرت در سال گذشته ۲۲۶۲ نفر جان خود را در این نوع مهاجرت‌ها از دست داده و در دریا غرق شده‌اند همچنین در ۵ ماه گذشته تا به حال دست کم ۵۱۹ مهاجر در دریای مدیترانه جان باخته‌اند.

برای مهاجرت به کشور‌های اروپایی باید از مرز چندین کشور به صورت غیرمجاز عبور کرد. با توجه به امنیت مرزی هر کشور مهاجران با خطراتی همچون بازداشت و دیپورت رو به رو هستند.

قاچاق بر‌ها هیچ گونه تعهد و مسئولیتی در برابر جان مهاجرین ندارند این موضوع زمانی روشن‌تر می‌‎شود که قاچاق بر‌ها مهاجران را مورد آزارجنسی و استثمار قرار می‌دهند.

۴- خطرات برای زنان مهاجر:

مهاجرت‌های غیرقانونی برای زنان و دختران خطر‌های بسیار زیادی دارد، قاچاق‌بر‌ها در این راه رفیق جیب مهاجرین هستند و گاهی برای پرداخت بدهیشان زنان را مجبور به خدمات جنسی می‌‎کنند و دختر‌های بین ۱۳تا ۱۷ سال برای فروش به کشور‌های دیگر مورد هدف قرار می‌گیرند.

بر اساس گزارشات، بسیاری مهاجرین بعد از رسیدن به پناهگاه‌ها مورد اذیت و آزار‌های شدید قرار گرفته‌اند.

۵- خطرات روانی مهاجرت:

از دست دادن خانواده

مهاجران و پناهندگان ممکن است قبل از شروع سفر یا در طول فرایند مهاجرت، تجربه تجاوز، سوءاستفاده، یا خشونت را داشته باشند.

همچنین، در این میان ممکن است خانواده و دوستان خود را از دست بدهند. این تجربیات، برای بسیاری از افراد بی‌توجه به زمینه مهاجرتی‎شان، باعث آسیب‌های جسمی و روانی متعددی می‌‎شوند.

بسیاری از پناهندگان که ممکن است به دلیل وضعیت قانونی خود در مراکز بازداشت قرار بگیرند، از مراحلی از تروما و نگرانی در مورد آینده و انتظار برای بررسی پرونده خود عبور می‌‎کنند.

متأسفانه، مواردی وجود دارد که در این فرایند از پناهندگان فرزندانشان جدا می‌‎شوند و هر دو طرف به شدت آسیب می‌‎بینند.

افرادی که با رویای زندگی بهتر، کار راحت‌تر و درآمد بیشتر و داشتن آزادی اجتماعی از ایران مهاجرت می‌‎کنند که وقتی این کار از طریق غیرقانونی انجام شود ممکن است در این راه مال خود را از دست بدهند و جانشان به شدت در خطر باشد و هم‎چنین همچون بزهکاران از دست پلیس فراری باشند.

در مهاجرت غیرقانونی چیزی جز تباهی، نابودی و آسیب‌های روانی نصیب مهاجران نخواهد شد. شرایط گاهی آن‎قدر بد است که منجر به افسردگی و خودکشی مهاجرات غیرقانونی می‌شود.

۶- خطرات مهاجرت برای کودکان:

کودکان بسیار آسیب‌پذیر هستند و بیشترین آمار مرگ و میر و آزار و اذیت گزارش شده در مهاجرت‌های غیرقانونی مربوط به کودکان است.

تعداد زیادی از کودکان در زمان رسیدن به مقصد مهاجرت گم می‌شوند که به احتمال زیاد قربانی قاچاقچیان شده‌اند و یا مورد آزار‌های جنسی قرار گرفته‌اند

مهاجرت قانونی و آسیب‎های روانی

هر فردی که تصمیم به مهاجرت می‌‎گیرد، تجربه‎ها و تحولاتی کاملاً متفاوت را تجربه می‌‎کند. با این حال، بسیاری از مهاجران و پناهندگان، چه در کشور مبدأ خود، چه در مسیر سفر، و چه پس از ورود به کشور میزبان، با تروما و مشکلات روانی مواجه می‌شوند.

تحقیقات نشان داده‎ تقریباً نیمی از مهاجران (۴۷ درصد) تجربه اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) را دارند.

علاوه بر این، مطالعات نشان می‌‎دهد که حدود یک سوم نوجوانان (۲۹ درصد) و والدین (۳۴ درصد) در طول فرآیند مهاجرت به مشکلات تروماتیک برمی‎خورند.

چه راه‌هایی برای سازگاری با ترومای پس از مهاجرت وجود دارد؟

آشنایی با مراحل ترومای مهاجرت

تروما ابتدا نیاز به تعریف دقیقی دارد.

تروما، به عبارتی که توسط اداره خدمات بهداشت روانی و مسائل مواد مخدر آمریکا (SAMHSA) ارائه شده است، به نتایجی اشاره دارد که ناشی از وقوع یک رویداد یا سلسل‌‎ای از رویداد‌ها، و یا حتی مجموعه‌ای از شرایط است که توسط یک فرد به عنوان وقوع مضرات فیزیکی یا عاطفی، و یا حتی تهدیدکننده برای زندگی انسان تجربه می‌‎شود.

این تروما تأثیرات ناخواسته‎ای بر عملکرد و سلامت فردی در ابعاد روانی، جسمی، اجتماعی، عاطفی، و حتی معنوی دارد و برخی از این تأثیرات به صورت دائمی باقی می‌‎مانند.

آسیب قبل از مهاجرت

قبل از تصمیم به مهاجرت، افراد ممکن است تجربیاتی ناشی از آسیب روحی و روانی را پشت سر گذاشته باشند که به احتمال زیاد تصمیم آن‌ها برای ترک کشور مبدأ را تحت تأثیر قرار داده است.

این آسیب‌ها می‌‎توانند مشتمل بر مواردی نظیر تجربه خشونت، فقر، آزار و اذیت، یا حتی قرار گرفتن در معرض درگیری‌های مسلحانه باشند.

پول یک عامل دیگر مهم برای مهاجرت است. به عنوان یک مثال، هزینه‌های مرتبط با مهاجرت به آمریکا به طور متوسط حدود ۲۲۰ دلار برای هر فرد متقاضی است.

افراد ممکن است تصمیم بگیرند این مبلغ را به کسی پرداخت کنند که به آن‌ها در فرآیند درخواست مهاجرت کمک کند و در نهایت منتظر تاریخ مصاحبه و ادامه مراحل مهاجرت بمانند.

ترومای حین انجام مهاجرت

سفر از کشور مبدأ به مقصد خود به معنای عبور از مراحل مختلفی است که می‌تواند به تروما و ضرر‌های روحی منجر شود. این تروما می‌تواند شامل وقوع خشونت، بازداشت ناخواسته، کار اجباری یا عدم دسترسی به خدمات اساسی مانند مراقبت‎های پزشکی باشد.

ترومای بعد از مهاجرت

مهاجران و پناهندگان در مسیر تازه‎ی زندگیشان در کشور جدید ممکن است با موانع مختلفی روبرو شوند، از جمله دسترسی محدود به خدمات اساسی مانند آموزش و مراقبت‎های بهداشتی. همچنین، مسائل مالی و شرایط نامساعد زندگی نیز می‌‎توانند به آسیب‎های روانی منجر بشوند. به خصوص وقتی مهاجران مضطرب هستند و مجبور به ارسال پول به خانواده و عزیزان خود در کشور مبدأ می‌‎شوند.

کودکان ممکن است با مشکلات پیوستن به مدرسه مواجه شوند. آن‌ها به حمایت‎های حساس به تروما و آگاهی از هویت خود نیاز دارند تا احساس امنیت کنند و بتوانند تحصیلات خود را به طور موفقیت‎آمیز ادامه دهند.

همچنین، مهاجران ممکن است با مشکلاتی نظیر جدا شدن از خانواده و شبکه‌های حمایتی، مشکلات قانونی، و دریافت مجوز‌های کاری مواجه شوند.

https://daghightarin.com/blog/student-job-canada/

سازگاری با محیط جدید مهاجرت

یافتن مسکن و سازگاری با محیط جدید می‌‎تواند چالش‌هایی بزرگ ایجاد کند که به طور مستقیم به آسیب‎های روانی منجر شوند. مهاجران ممکن است با انواع مشکلات مواجه شوند از جمله نژادپرستی، طرد شدن از جامعه، احساس انزوا، تبعیض و شرایط نامساعد زندگی و کار. این مسائل می‌‎توانند سبب نشانه‌های اضطرابی و استرس شدید شوند و به دشوار شدن کار مهاجران در تعامل با فرهنگ محیط جدید خود بیفزایند.

مهاجران نیاز است که به سرعت به محیط جدید خود سازگار شوند. این فرآیند می‌‎تواند به عنوان یک چالش دیگر در راه مهاجران قرار گیرد و ممکن است منجر به احساس از دست دادن، حس تنهایی، یا حتی افکار ناخواسته شود.

این افراد ممکن است احساساتی نظیر ترحم، انزوا، یا حتی افت در اعتماد به نفس تجربه کنند و مواجهه با محیط جدید و انتظارات جدید ممکن است آن‌ها را با شرایطی دشوار روب‌‎رو کند. بعضی از مهاجران احساسات شوک را تجربه می‌کنند و عده دیگری از مهاجران ممکن است در وضعیتی از بی‎اطمینانی و اضطراب به سر ببرند.

مهاجرت چگونه باعث ایجاد تروما می‌شود؟

مهاجرت به دلایل متنوعی از جمله اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و خانوادگی رخ می‌‎دهد و این انتقال از یک مکان به مکان دیگر ممکن است به دلایل متعددی نظیر تغییر محیط، فرهنگ و زبان، مشکلات اقتصادی، یا تفاوت‎های سیاسی به تروما منجر شود.

آسیب‎های روانی و تروما ممکن است به عنوان نتیجه‎ای از تجربیات مهاجرتی ایجاد شوند و تأثیرات عمیقی روی روان و رفتار افراد داشته باشند.

گم کردن هویت شخصی از خطرات مهاجرت

هنگامی که یک فرد به یک فرهنگ جدید نقل مکان می‌‎کند، با از دست دادن فرهنگ و ساختار اجتماعی آشنا می‌‎شود و ممکن است تجربه‎ای از نوع غم و اندوه را تجربه کند، اغلب این تجربه به عنوان \”سوگ فرهنگی\” شناخته می‌‎شود.

مهاجران اغلب با مسائلی مانند از دست دادن زبان مادری خود، به ویژه لهجه‎های نواحی و زبان‌های محاور‌‎ای، همچنین از دست دادن ساختار‌های اجتماعی و شبکه‎های حمایتی که در کشور مبدأ داشتند، روبرو می‌‎شوند.

این مسائل می‌‎توانند منجر به احساساتی نظیر ترحم، انزوای اجتماعی و اضطراب شوند.

عدم وجود امکانات برای سازگاری با محیط بعد از مهاجرت

هنگام ورود به کشور میزبان، مهاجران ممکن است با مشکلاتی در دسترسی به ابزار‌ها و منابع مورد نیاز برای سازگاری با محیط جدید مواجه شوند. این مشکلات می‌‎توانند از آن‎جا ناشی شوند که افراد نمی‌‎توانند به زبان جدید کشور میزبان صحبت کنند، یا به دلیل محدودیت‌های مالی یا کمبود اطلاعات در مورد منابع و خدماتی که برای آن‌ها در دسترس قرار دارد، مشکل داشته باشند.

این موارد می‌‎توانند به کاهش توانایی انطباق فردی با محیط جدید و تجربه‎های روانی ناخوشایندی منجر شوند.

عدم وجود ثبات بعد از مهاجرت

آسیب‎های پس از مهاجرت، به طور خاص می‌‎توانند به علت عدم اطمینان در مورد سیاست‎های مهاجرتی به وجود بیایند و به عنوان عواملی منجر به تجربه استرس و تروما شوند.

به عنوان مثال، برخی از مهاجران ممکن است ترس از اخراج از کشور مبدأ داشته باشند یا با مشکلات مرتبط با دریافت مجوز کار مواجه شوند.

قبل از اقدام به مهاجرت، فرآیند تصمیم‎گیری در مورد اسناد مورد نیاز و ایجاد امکانات اقامت، می‌تواند به آسیب‎های روانی افزوده شود.

همچنین، در طول فرآیند مهاجرت، تغییراتی در زندگی افراد پیش می‌‎آید که ممکن است بر وضعیت روحی و روانی آن‌ها تأثیر بگذارد.

به عنوان مثال، افرادی که ویزای دانشجویی دارند و به کشور‌های دیگر برای تحصیل مهاجرت می‌‎کنند، ممکن است در طول اقامت خود با اضطراب بیشتری روبه‎رو شوند و از آینده‎ی خود مطمئن نباشند.

خطر ترومای مهاجرت در کودکان

برای کودکان، عوامل مختلفی می‌‎توانند منجر به آسیب‎های جسمی و روانی شوند، از جمله نژادپرستی و تبعیض، محرومیت اقتصادی و فقدان امنیت و استقرار. کودکانی که به عنوان بخشی از سفر مهاجرتی خود از والدین یا سرپرستان خود جدا شده‎اند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به افسردگی، اضطراب، افکار خودکشی و اختلالات سوء مصرف مواد قرار دارند.

علاوه بر این، ممکن است برای کودکان مشکلاتی در مسیر تحصیلی و پیوستن به مدرسه پیش آید. بسیاری از علائم تروما معمولاً نادیده گرفته می‌‎شوند و به جای تشخیص و درمان، کودکان ممکن است به عنوان افراد مشکل‎دار دیده شوند.

کودکان هم مانند بزرگسالان به دلایل مختلفی مانند فرار از جنگ و فقر یا پیدا کردن موقعیت‌های تحصیلی و شغلی بهتر مهاجرت می‌کنند.

گاهی کودکان در داخل کشور خود از یک شهر به شهر دیگر منتقل می‌شوند و گاهی به کشور دیگری ‌می‌روند.

بیشتر اوقات بچه‌ها همراه خانواده خود مهاجرت می‌کنند، اما گاهی پیش می‌آید که تنهایی راهی جای دیگری شوند.

بیشتر والدین با رویای ساخت فردای بهتر برای فرزند خود، مهاجرت را انتخاب می‌کنند.

اما تأثیرات مهاجرت بر کودکان بسیار گسترده است و با وجود مزایای بسیاری که دارد چالش‌های فراوانی را برای کودکان ایجاد می‌کند.

به طور قطع زندگی در یک کشور تازه با استرس‌های فراوانی همراه خواهد بود.

تحمل این استرس از تأثیرات مهاجرت بر کودکان خواهد بود. همانطور که والدین نگران مسائل مالی، گرفتن ویزا، تهیه خانه و مسائل دیگر هستند کودکان هم اضطراب‌های بسیاری را تجربه می‌کنند. به‌ویژه اگر مهاجرت از طریق تحصیل فرزند باشد، کودک ممکن است احساس کند آینده زندگی خانوادگی آن‌ها به عملکرد او بستگی دارد.

گزارش‌های تحقیقاتی نشان داده‌اند که استرس ناشی از تجربه مهاجرت می‌تواند بر رشد تحصیلی، اجتماعی، عاطفی و جسمی کودکان تأثیر منفی بگذارد. به همین دلیل است که این کودکان نیاز بیشتری به رسیدگی‌های سلامت روان دارند. تأثیرات مهاجرت بر کودکان بسیار زیاد است؛ طوری که گزارش‌های آکادمی اطفال آمریکا، AAP، نشان می‌دهد، از آنجایی که کودکان مهاجر احتمالاً در کشور مبدأ خود یا در طول سفر به ایالات متحده آمریکا تروما را تجربه کرده‌اند، به طور خاص به غربالگری تروما و حمایت اجتماعی نیاز دارند.

با توجه به تأثیرات خطرات مهاجرت بر کودکان احتمال آسیب دیدن این کودکان بسیار زیاد است. اما والدین می‌توانند با شیوه‌هایی به کودکان خود کمک کنند تا با عوارض احساسی ناشی از مهاجرت راحت‌تر کنار بیایند.

1.  برای رسیدگی به مسائل فرزند خود در مدرسه ابتدا باید حقوق خود را به‌عنوان والدین بشناسید.برای مثال در مدارس ایالات متحده آمریکا شما حق دارید اطلاعات را به زبان دلخواه خود دریافت کنید.
2.  برای اینکه از فردی که تنها برای رفع نیاز‌های اساسی خود در یک کشور جدید تلاش می‌کند به یک فرد مؤثر تبدیل شوید، باید پیوند‌های فرهنگی جدیدی با کشور تازه خود بسازید.این باعث می‌شود تعامل بهتری با مدرسه و دوستان فرزند خود داشته باشید.
3.  برای آگاهی از تأثیرات مهاجرت بر کودکان با آن‌ها صحبت کنید. اگر علائم اضطراب، افسردگی یا تغییرات رفتاری در کودک خود می‌بینید شاید بد نباشد از یک مشاور یا روانشناس کمک بگیرید تا سریع‌تر مشکل را برطرف کنید.
4.  اگر هنوز مهاجرت نکرده‌اید، حتماً کودک خود را برای مهاجرت آماده کنید. با کودک خود درباره تغییرات پیشرو صحبت کنید و به نگرانی‌ها و سؤال‌های او به‌دقت پاسخ دهید. همچنین به او اجازه بدهید که قبل از رفتن از عزیزان و دوستان خود خداحافظی کند. به این ترتیب درک فرایند مهاجرت برای او راحت‌ترخواهد بود.
5.  زبان کشور مقصد را یاد بگیرید و به فرزند خود هم آموزش دهید. یادگیری زبان و فرهنگ مادری برای کودکان بسیار مفید است اما برای زندگی و تحصیل در کشور تازه باید زبان و فرهنگ آن کشور را هم یاد بگیرند. برای اینکه اختلافات فرهنگی و زبانی به‌عنوان یکی از تأثیرات مهاجرت بر کودکان بعداً به ارتباطات خانوادگی شما آسیب نزند خود شما هم باید زبان کشور تازه را به‌خوبی یاد بگیرید.

خطرات مهاجرت از نگاه یونیسف

پژوهش‌های مارجی‌شیلد (Margie Shields) و ریچارد بهرام (Richard Behram) دو پژوهشگر بخش مطالعات مهاجرت یونیسف که در مقاله‌ای با عنوان «آینده کودکان» به چاپ رسید نشان داد تفاوت‌های فاحشی میان کودکان و خانواده‌های کودکان مهاجر با کودکان و خانواده‌های بومی وجود دارد.

از شاخص‌ترین نتایج این پژوهش می‌توان به این نکات اشاره کرد:

مقایسه کودکان

و والدین خانواده‌های بومی و مهاجر نشان از سلامت جسمی و روحی خانواده‌های بومی در مقایسه با خانواده‌های مهاجر دارد؛ اما نکته‌امیدوار‌کننده، پایین بودن تعداد کودکان تک والدی (عموماً ناشی از طلاق) در میان خانواده‌های مهاجر در مقایسه با خانواده‌های بومی است.

به طوری که ۱۶ درصد از کودکان خانواده‌های مهاجر و ۲۶ درصد از کودکان خانواده‌های بومی تک والدی هستند. کودکان خانواده‌های مهاجر در فقر بزرگ شده و اغلب آن‌ها به دلیل ناتوانی در پرداخت حق ویزیت پزشکان به پزشک مراجعه نکرده و در شرایط نامطلوب از جهت بهداشت و سلامت زندگی می‌کنند.

کشور‌هایی چون مکزیک و مناطقی مانند: آسیا، آمریکای مرکزی و جزایر کاراییب ساکن آمریکا، بزرگترین جمعیت مهاجر را به خود اختصاص داده‌اند؛ این گروه‌ها دچار فقر فرهنگی بوده و تحصیلات بسیار پایینی دارند. مهارت آن‌ها در تکلم به زبان انگلیسی بسیار پایین بوده و در مشاغل کم اهمیت، پست و کم درآمد مشغول به کار هستند.

در بسیاری موارد برای آن که والدین بتوانند مخارج زندگی را تأمین کنند از فرزندان نیز برای کار بهره می‌برند و این یکی از دلایل به تعویق افتادن و یا ترک تحصیل کودکان این خانواده‌ها است.

براساس آمار عمده‌ترین دلیل مهاجرت، موفقیت تحصیلی فرزندان و رقم خوردن آینده‌ای بهتر ذکر شده است؛ که پایبندی کودکان مهاجر به افکار و نظرات والدین و لزوم رعایت قوانین آن‌ها باعث می‌شود تا کودکان مهاجر در صورت راه‌یابی به مدرسه، موفق‌تر از همکلاسی‌های خود ظاهر شوند؛ که اگر نیاز‌های مالی آن‌ها تأمین شود، به همین روند ادامه داده و در بهترین رشته‌های تحصیلی در دانشگاه‌های معتبر ادامه تحصیل می‌دهند.

اما در صورت تأثیر منفی اجتماع براین کودکان- که اغلب به دلیل گرایش به فرهنگ کشور هدف بروز می‌کند- از سال‌های میانی دوره دبیرستان تغییر شیوه داده و به سوی کار گرایش می‌یابند و عده‌ای نیز به تحصیل در رشته‌های نه‌چندان مناسب روی می‌آورند. ترک تحصیل به بهانه گرایش به رشته‌های ورزشی و دستیابی به آینده روشن یکی دیگر تبعات ناشی از تأثیر اجتماع بر کودکان مهاجر است.

گرایش شدید خانواده‌های مهاجر به افراد هم وطن و محدود کردن روابط خود با افراد خارجی با هدف حفظ فرهنگ و آداب و رسوم خود، اگرچه ممکن است کودکان را کمتر دچار دوگانگی شخصیتی- فرهنگی بکند؛ اما به شدت باعث به تعویق افتادن فراگیری زبان کشور مورد نظر شده و آن‌ها را با مشکلات فراوانی روبه‌رو می‌کند.

از سوی دیگر کودکان ایزوله شده از اجتماع دیرتر با فرهنگ و زبان کشور جدید سازگار می‌شوند. این به تعویق افتادن‌ها بی‌تردید مشکلات فراوانی را از جهت تحصیل و رفتار‌های اجتماعی برای کودکان مهاجر ایجاد می‌کند.

براساس آمار ۷۲ درصد از کودکان خانواده‌های مهاجر به زبان مادری در منزل صحبت می‌کنند و فقط ۲۶ درصد از آن‌ها می‌پذیرند که برای پیشرفت و سازگاری کودکان باید برخی تغییرات چون صحبت کردن به زبان کشور جدید تن داد تا کودکان با مشکلات کمتری روبه‌رو شوند.

۲ درصد باقی مانده نیز به هر دو زبان- مادری و بیگانه- در منزل صحبت می‌کنند. بالا بودن آمار خانواده‌هایی که در مقابل تغییرات مقاومت می‌کنند باعث شده تا کودکان آن‌ها تا پیش از سن بلوغ و حضور بیشتر در اجتماع، زبان دوم را به خوبی فرا نگرفته و با مشکلات فراوانی از جهت تحصیل و رفتار‌های اجتماعی مواجه شوند.

به عقیده پژوهشگران نمی‌شود به تنهایی «مهاجرت» را به عنوان پدیده‌ای آسیب‌رسان معرفی کرد چرا که عوامل متعددی در شکست یا موفقیت خانواده‌های مهاجر دخیل است. اما بی‌تردید «مهاجرت بی‌هدف» به ویژه در خانواده‌هایی که به مهارت یا تخصصی خاص مسلط نیستند را می‌توان پدیده‌ای مخرب دانست که در این بین کودکان خانواده‌های مهاجر بیش از والدین متحمل انواع آسیب‌ها می‌شوند:

1.  عدم تسلط کودکان به زبان کشور هدف
2.  عموماً انگلیسی و در رده بعدی آلمانی و فرانسه
3.  فقر فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی خانواده و تأثیر آن بر وضعیت تحصیل و تربیت کودکان
4.  ناتوانی در برقراری ارتباط اجتماعی- فرهنگی با همسالان و اجتماع
5.  تحمل انواع تبعیض‌ها در مدرسه و اجتماع، شکست‌های آموزشی ناشی از نابسامانی‌های خانوادگی و تبعیض‌های اجتماعی که در آن زندگی می‌کنند
6.  بیماری خود والدین
7.  کار طاقت‌فرسای والدین که بر وضعیت عاطفی کودکان تأثیرگذار است
8.  ناتوانی در برقراری تعادل میان فرهنگ بومی خود و فرهنگی که در آن زندگی می‌کنند
9.  تزلزل شخصیت و رفتار کودکان به دلیل ناتوانی در پذیرش دو فرهنگ متفاوت (اجتماع جدید و خانواده)
10.  بیکاری والدین و فقر مالی خانواده
11.  ترک تحصیل کودکان
12.  گرایش به کار از سن کم با هدف تأمین نیاز‌های معیشتی خود و خانواده و….

همگی از مشکلات رایجی است که کودکان مهاجر با آن دست به گریبان هستند.

برای کم کردن خطرات مهاجرت چه باید کرد؟

نحوه مدیریت آسیب مهاجرت

برای افرادی که ممکن است تجربه تروما کرده باشند، داشتن دسترسی مداوم به فرهنگ اصلی خود و همچنین فرهنگ میزبان بسیار مهم است.

میراث فرهنگی افراد به آن‌ها امکان می‌‎دهد تا به منابع و پشتیبانی دسترسی داشته باشند، در حالی که فرهنگ میزبان افراد را به نهاد‌ها و منابعی هدایت می‌‎کند که می‌‎توانند در سازگاری آن‌ها به کمک شوند.

دسترسی به فرصت‎های شغلی، خدمات اساسی و حمایت اجتماعی همگی می‌‎توانند به مهاجران در مقابله با آسیب‎ها و استرس‎هایی که ممکن است تجربه کنند، کمک کنند. هم‎چنین، اتحاد مجدد خانواده و یادگیری زبان میزبان می‌‎تواند به تطابق فردی کمک کند. اما برای کودکان، دسترسی به آموزش و احساس امنیت بسیار حیاتی است. سلامت روانی قوی والدین نیز تأثیرگذار بوده و از کودکان در برابر آسیب‌های روانی محافظت می‌‎کند.

به عنوان ارائه‎دهنده مشورت‎های بهداشتی و روانی برای مهاجران و پناهندگان که در زمینه روانشناسی مهاجرت فعالتی می‌‎کنند، می‌‎شود با تأکید بر ساختار خانواده و شبکه‎های اجتماعی، به مهاجران کمک کرد. سازمان بهداشت جهانی راهکار‌های متعددی برای غلبه بر موانع دسترسی به خدمات بهداشت روانی برای این گروه ارائه کرده است.

این راهکار‌ها شامل توضیح دقیقتر در مورد چگونگی دسترسی به خدمات بهداشت روانی از طریق مدارس، محیط‎های مذهبی و طرح‎های اطلاع‎رسانی جامعه و برقراری ارتباط با گروه‎های در معرض خطر می‌‎شوند، از جمله خردسالان بدون همراه و مهاجرانی که شرایط خاصی دارند.

https://daghightarin.com/blog/immigration-canada/

رویکرد مراقبت شخص ‎محور که به احترام به تفاوت‎های مذهبی و فرهنگی تأکید می‌‎کند نیز حیاتی است.

همچنین، حمایت از سلامت روانی افراد از طریق آموزش، خدمات اجتماعی و اجرای قوانین اهمیت دارد. ارائه یک رویکرد مبتنی بر هویت به منظور مراقبت از افراد تحت تأثیر تروما و کمک به پناهندگان در شروع مجدد، ایجاد احساس امنیت و بازسازی زندگیشان از اهمیت بالایی برخوردار است. مهاجران، مانند هر فرد دیگری، دارای هویت‎های متعددی هستند و احترام به این هویت‎ها و شناخت ابعاد مختلف شخصیت آن‌ها می‌‎تواند به بهبودی و بازیابی‌ایشان کمک کند.

به خصوص در سفر و پس از استقرار، ممکن است مهاجران و پناهندگان با تبعیض مواجه شوند. احساس غم و اندوه، استرس و دردی که به عنوان نتیجه‎ی تجربیات و جابه‎جایی خود تجربه می‌‎کنند، کاملاً طبیعی است.

تشخیص این امور اهمیت دارد و بجای برچسب‎زنی به عنوان افراد مبتلا به بیماری، باید در نظر گرفته شود که افراد به صورت متفاوتی به از دست دادن و تجربه‎ی غم و اندوه واکنش نشان می‌‎دهند و حمایت از آن‌ها به منظور ایجاد احساس امنیت و توجه به نیاز‌های روحیشان ضروری است. برای افراد مهاجر و پناهجو که به دنبال حمایت هستند، منابع متعددی در دسترس هستند.

اغلب مؤسسات خیریه و سازمان‎های مختلف در هر کشور برای حمایت از پناهندگان و مهاجرانی که ممکن است تجربه‎ی آسیب روحی داشته باشند، فعالیت می‌‎کنند.

در نهایت، درک این نکته مهم است که هویت قومی (که فرهنگ میراثی و هویت نژادی را شامل می‌‎شود) و هویت ملی جدید، می‌‎توانند به هم تضاد نداشته باشند و به خوبی در کنار یکدیگر وجود داشته باشند.

مهاجران و پناهندگان به حمایت مداوم، ایجاد فضا‌های اجتماعی، ارائه مراقبت‎های بهداشت روانی، مستندات مهاجرتی و هویتی مناسب، و همچنین دسترسی به مسکن پایدار نیاز دارند. این اقدامات تروما را به طور کامل رفع نمی‌‎کنند، اما به آن‌ها کمک و امکان بهبود را فراهم می‌‎بخشند‎.

و اما پایان

تعداد زیادی عامل و شرایط می‌‎توانند باعث تجربه تروما در میان مهاجران شوند، و اهمیت حمایت از این گروه از افراد آشکار است. این حمایت ممکن است از سوی دولتی ارائه شود، اما به همان اندازه حمایت از سوی جوامع محلی و گروه‎های اجتماعی نیز ضروری است. تحقیقات نشان می‌‎دهند که بسیاری از مهاجران و پناهندگان در طول فرآیند مهاجرت با آسیب‎های روحی روبرو می‌‎شوند و نیاز به افزایش تدابیر حمایتی برای این افراد وجود دارد. اگر قصد مهاجرت دارید به زوایای مختلف و خطرات مهاجرت فکر کنید. مهاجرت بیش از آن که سفری فیزیکی از نقطه‎ای به نقطه‎ی دیگری باشد، سفری است در درون هر فرد که بر علیه عادات همیشگی زندگی او اتفاق می‌‎افتد.